Tam unutduğunu sanarsan, qarşına çıxar təbəssüm edər və yenə bağlar səni özünə.. Yenə inanarsan yalan olduğunu bilsən belə.

“Səni sevirəm” dən daha özəl bir cümlə var. “ Sənə güvənirəm”. Çünki hər kəs hamını sevə bilir, amma hamıya güvənə bilmir.

Əslində bütün insanları sevə bilərdim, sevməyə səndən başlamasaydım.

Artıq yaşanmaq üçün deyil ayrılmaq üçün yaşanar oldu eşq. Və tərk etmələri azmış kimi bir də əmr verilər. 'Özünə yaxşı bax'.

Gələcəksə gözlənilən, gözləmək gözəldir. Darıxacaqsa darıxılan, darıxmaq gözəldir. Və sevəcəksə sevilən; O həyat hər şeyə əvəzdir.

Gecədirmi insanı kədərləndirən,

Yoxsa insandırmı kədərlənmək üçün gecəni gözləyən?

Gecədirmi səni mənə düşündürən,

Yoxsa mənəmmi səni düşünmək üçün gecəni gözləyən?

Halbuki nə çox ağladım mən bir damla yaş tökmədən..

Qaçmaq istədikcə sənə tutuluram. Söndürmək istədikcə sənə yanıram.. Məğlub oldum! Yenə səni sevirəm.

Nəyinə bağlandım ki bu qədər; mənə baxmayan gözlərinəmi, yoxsa mənim olmayan ürəyinəmi?

Eşq gülməkdən çox ağlamanı, yaşamaqdan çox ölməyi istər. Və eşq elə xaindir ki, harada qeyri-mümkün varsa gedər onu sevər.

Bax, nə edirlərsə etsinlər, daim çox sevdiyin insanlar var ha, ən çox onların səni üzməsi necə də qəribədir.

Varsa qarşılığı, sonuna qədər gedəcəksən! Amma yoxdursa qarşılığı; İlk döngədən dönəcəksən.